Afsluiting missiontrip Uganda 2017

Aan ons de eer om het blog van de laatste dag te schrijven. Woensdagochtend zijn we met Living Hope de sloppenwijken in geweest. Dit is een onderdeel van Watoto, die zich richt op het bekrachtigen van alleenstaande moeders op de plek waar ze leven. Na een stop bij de lokale supermarkt waar we rijst, suiker, schoonmaakspullen, schriften en andere producten hebben gehaald voor de 3 moeders die we zouden bezoeken, gingen we op weg naar de sloppenwijken. Voor de eerste moeder maakten we een indrukwekkende wandeling, midden door de slumps. De ene woning nog triester dan de andere en de geur kwam je al tegemoet... De vrouw bleek in een soort community te wonen met haar kinderen. Een van deze kinderen werd door living hope ondersteund om naar school te gaan, de rest van de kinderen moesten thuis blijven. De moeder probeerde de kost te winnen met een eigen ‘wasserette’. Ze vertelde haar verhaal en vervolgens mochten we voor haar bidden en haar zegenen met het voedsel pakket en nog een ander tasje vol met verwen dingetjes.

Hierna moesten we de bus weer in en reden we een half uur naar de volgende moeder. Deze vrouw was verstoten door haar familie, omdat ze HIV positief was. Uiteindelijk mocht ze in een klein huisje van ex man wonen, mits ze papieren ondertekende dat ze niemand om iets zou vragen, ook als ze niks had. Ze had een baan als nanny, maar hier werd ze ontslagen vanwege het feit dat ze HIV positief was. We hebben nog nooit iemand ontmoet die op zo’n wrede wijze door iedereen verstoten werd, dit maakte op iedereen een diepe indruk. Dan is het goed om te weten dat God haar niet verstoten heeft en die liefde mochten we haar laten zien en vertellen. Indrukwekkend om bij zo’n vrouw te zijn en voor haar te mogen bidden…

Helaas konden we, vanwege de tijd niet meer naar de derde vrouw. Gelukkig heeft ze wel haar pakketje kunnen krijgen en zouden er andere mensen langsgaan om voor haar te bidden.

Om de missiontrip af te sluiten gingen we in de middag souvenirs shoppen en ’s avonds nog naar een echte Afrikaanse dansavond. Hier werden allerlei indrukwekkende shows opgevoerd vanuit allemaal verschillende stammen of landen in Afrika. Vanuit de dansavond zetten we onze tocht voort naar het vliegveld, vanaf waar we om 4.20 uur terug vlogen richting Nederland.

En toen zat het er alweer op.. Tijd om terug te kijken en iets te delen over hoe wij het ervaren hebben.

Voor ons was het de eerste keer om een groep te begeleiden en dan waren we ook nog veruit de jongsten van de groep. Maar wat een geweldige ervaring en wat hebben wij van de groep genoten. Het is werkelijk een voorrecht om de randvoorwaarden te creëren waarin de groep zich kan ontplooien en iedereen uit te zien stappen en tot zijn recht te zien komen. We gaan iedereen even langs


Van Philip zou je denken.. dat is een vrij rustige man. Wat op zich waar is, maar deze man heeft ongekende kanten. Zo heeft hij een goed portie droge humor en kan hij erg verassend uit de hoek komen. Hij komt helemaal tot zijn recht wanneer hij mag spreken of mensen samen met zijn vrouw Erica mag bedienen. Bijzonder om te zien hoe krachtig hij het Woord kan brengen en hoe hij ontzettend fijngevoelig is voor de Geest wanneer Hij bid voor mensen.

Dan Erica.. Als moeder overste houdt Erica iedereen in de gaten en heeft ze altijd voor iedereen een portie liefde. Bijzonder hoeveel oog ze voor anderen heeft en hoe ze moeiteloos zorgt en liefheeft. Die diepe liefde van God was ook datgene wat ze ontzettend krachtig wist over te brengen en mensen mee raakte. Het was bijzonder om haar moederhart en Gods bewogenheid in haar te zien bij de straatkinderen.

Erna, onze ras evangelist. Geen moment liet ze voorbij gaan om mensen over de goedheid en liefde van God te vertellen. De vraag die elke keer langskwam, was ‘ben je al wedergeboren?’ Zo niet, dan was de terugkerende opmerking van haar ‘wees niet zo stom als ik om heel lang te wachten!’ We hebben genoten van haar energie, haar humor, haar lach en haar hart voor de mensen en situaties die we tegenkwamen.

Rik een ontzettend zachtmoedig, liefdevol en bewogen teamlid. Mooi om te zien hoe hij vanuit diepe intimiteit met de Vader leeft en zo geraakt mag worden door wat hij tegenkomt. Waar hij eerst nog teruggetrokken en stil was, zagen we hem tijdens de missiontrip steeds meer de man worden die hij werkelijk is. Als hij spreekt, spreekt hij zo vanuit zijn hart dat iedereen wel moet luisteren en geraakt wordt.

Auke, onze afrikaan. De bergen Oegandees voedsel die hij naar binnen duwt, doet niet onder voor de mensen daar. En de focus op het relationele in Oeganda, maakt dat hij zich helemaal thuis voelt. Bijzonder hoe makkelijk hij in contact kwam met de mensen daar en zijn hart deelde. Het was mooi om te zien hoe hij onderwijs gaf en als een echte leraar dingen uitdiepte. Als je een woord in het Grieks niet wist, moest je bij Auke zijn, hij kan het je allemaal vertellen.

En dan last, but not least… onze Rachel. Wat was het mooi om haar te zien shinen tussen de vrouwen bij Watoto. Overal waar ze kwam, bracht ze iets, gewoon door haar zijn. Zo bijzonder hoe makkelijk zij overal wat deelt en haar creativiteit inzet om verbinding te maken. We hebben genoten van haar rust, wijsheid, inzicht en echtheid.

Het was een waar genoegen om met al deze mooie mensen 2 weken op te mogen trekken.

Liefs Marja en Allart