Zaterdag 8 april
Door: Joke
Blijf op de hoogte en volg Charis
09 April 2017 | Brazilië, Mairiporã
Een dag naar de favela
Blog van vrijdag volgt nog!
Gisteren stond de favela op het programma, maar vanwege de enorme regenbuien, draaiden we het programma om. Gisteren naar de Indianen, en vandaag de favela in. Ontbijt, alles inpakken, nog snel een laatste hand aan het ark van Noach doek van 3 bij 2 meter voor de sketch en hopla, de auto’s in. Rond 11 uur waren we op de plek van bestemming, deze keer gelukkig een korte autorit van ongeveer 45 minuten. We zingen op zelf verzonnen melodietjes een liedje over geloof dat het vandaag niet gaat regenen en de zon de hele dag zou schijnen. Anders hebben we straks een echte ark van Noach, niet zo’n zin in.
Een deel van onze groep blijft bij het huis van Alex’zus wat tegen de favela aan staat en dus lekker dichtbij is. Zij gaan de broodjes snijden voor de hotdogs die we later op de dag gaan uitdelen, en ook de worstjes warm maken. Ik begrijp niet zo goed waarom ze dat met 9 personen gaan doen, maar afin, dat zal vast iets Braziliaans zijn.
We zijn hier met ons eigen team, en met de Brazilianen die ook in Alex’ huis blijven omdat wij er zijn en omdat zij ook wat willen betekenen voor hun minderbedeelde landgenoten We zijn dus met zo’n 16 mensen. Danila en ik beginnen met het uitpakken van al de bellenblaas, de grote ballonnen, de kleine lange ballonnen die we later tot figuren gaan vouwen en de sminck. Gertjan en Rami houden zich bezig met het stevig neerzetten van de ark van Noach en krijgen hierbij meteen hulp van omstanders uit de favela.
Wat me direct bij het uitstappen uit de auto al opvalt is dat het hier echt een hele grote verzameling van rotzooi en armoe is. En deze plek is dan een van de betere plekken van de favela. Tja. Wat een ander leven dan wat wij hebben. Op de hoek waar we staan, zijn wel een paar winkeltjes, waar het er aardig verzorgd uitziet, maar verder ligt de straat vol met troep, is de ‘weg’ stuk met gaten en kuilen. Ook zie ik een vrouw die er bijzonder slecht aan toe is. Krom, scheef, zwalkend, vreemd trekkend met haar mond, ogen die raar staan. Ze is niet alleen arm en ellendig, maar ook verslaafd. Verderop in de straat, vertelt Brenda, wonen allerlei verslaafden bij elkaar. Wat een groot verschil met de mensen in de klinieken. Deze dame blijft ook op een afstand, terwijl wij in de weer zijn met de ark van Noach doek, bellenblaas en schmink.
Via een van de contacten van Alex en Johan en Brenda hebben we 3 knalgele plastic tafels gekregen om te gebruiken voor de schmink en de opblaasballonnen. Alles staat klaar en de kindertjes staan al gretig te azen op een ballonfiguur. Danila en ik kunnen een hondje, een vlinder en een giraffe vouwen. We gaan lekker aan de slag, maar veel ballonnen knappen. We moeten opletten niet enorm gefrustreerd te raken, omdat we graag veel ballonnen wilden vouwen, en dan zit t zo tegen. Maar goed, we gaan vrolijk door en de kinderen beginnen nu ook zelf in de bak met ballonnen te graaien en ze met de pompjes op te blazen. Rami is al bezig met schminken en ook dat nemen die kids over. Een heel gezellige boel wordt het, tussen al de rotzooi. Vreemde gewaarwording.
Gertjan is ook prachtig geschminkt, en zit alweer met een aantal fans om zich heen. Zo mooi om te zien. Een kindje is druk bezig geweest mijn hand van alle kleuren van de regenboog te voorzien. Een verschrikkelijk lelijk schilderwerk, maar het is prima. Het kindje heeft de grootste lol.
En dan gaat de ark van Noach van start. Rami speelt Noach en heeft een stok in zijn hand. Johan vertaalt en legt uit dat Noach al de dieren in de ark uitnodigt. Over een loopplank, door de deur, gaan de geschminkte dier kindertjes de ark in. (Dat is achter het doek). Rami vertelt het verhaal van de regen, de 40 dagen, God die zorgt voor de dieren en de mensen. En dan de eerste vogel, die terugkomt zonder takje, en later de duif die terugkomt met tak en blaadjes. Ik speel heel enthousiast die vogels driftig flapperend met mijn armen. De kinderen lachen. En dan is de ark weer op droog land aangekomen. De deur gaat open en alle dieren komen blij van de loopplank af. Dit was een succes.
En dan zie ik dat de anderen met de hotdogs ook zijn gearriveerd. Dus die worden nu uitgedeeld. Het aantal mensen en kinderen is ook toegenomen. De kleine bellenblaasjes zijn allemaal al gebruikt en op. Het schminken, de ballonnen alles gaat gewoon door. Ook het springtouw en het elastiek blijken in goede aarde te vallen. En de van wc-rolletjes met rijst erin gemaakte sambashakers vinden ze ook leuk. Ik heb ook nog een hele grote ronde bak met water en sop gemaakt, voor hele grote bellenblaas. Oh, dat vinden ze leuk! En het lukt ook nog een beetje. Ook het honkballen met Gertjan is super.
Ondanks de ellende, is er veel vrolijkheid, en ben ik erg blij dat we deze afleiding, deze gezelligheid en bezigheden, deze aandacht en liefde kunnen geven. Johan en Brenda zijn hier nu voor de 3de keer en hebben veel persoonlijke gesprekken met de mensen die hen ook overduidelijk kennen. Fijn dat ik kan zien dat er waardevolle contacten zijn ontstaan. Ik weet ook dat dit werk gewoon doorgaat. Vandaag is er afgesproken met een andere groep die ook werk in de favela doen, dat ervan af nu samengewerkt gaat worden. Mooi, want er zit kracht in eenheid en volume. En ook onze Braziliaanse vrienden zoals Alex, Hanna, Karina, Karin, Eliel, Veronica en Jean gaan hier zeker mee door. Ik zie ze gewoon genieten van het kunnen uitdelen van liefde hier in hun eigen land.
Het blijft dubbel natuurlijk, want een wezenlijk verschil maken dat gaat niet in 1 dag. En bovendien is de favela echt supergroot en staan wij op 1 zielige straathoek. We hebben gedaan wat wij kunnen, en hebben gegeven wat we konden. Hier was er deze ene dag, plezier en wat eten. Gelukkig gaat dit project door en hopen we dat er toch een weg uit is voor de mensen.
En ons rare geïmproviseerde lied over geloof voor zon en geen regen heeft gewerkt. Er was nog voor 50% kans op regen, en wij hadden uiteraard de hele dag zon. Heerlijk.
Blog van vrijdag volgt nog!
Gisteren stond de favela op het programma, maar vanwege de enorme regenbuien, draaiden we het programma om. Gisteren naar de Indianen, en vandaag de favela in. Ontbijt, alles inpakken, nog snel een laatste hand aan het ark van Noach doek van 3 bij 2 meter voor de sketch en hopla, de auto’s in. Rond 11 uur waren we op de plek van bestemming, deze keer gelukkig een korte autorit van ongeveer 45 minuten. We zingen op zelf verzonnen melodietjes een liedje over geloof dat het vandaag niet gaat regenen en de zon de hele dag zou schijnen. Anders hebben we straks een echte ark van Noach, niet zo’n zin in.
Een deel van onze groep blijft bij het huis van Alex’zus wat tegen de favela aan staat en dus lekker dichtbij is. Zij gaan de broodjes snijden voor de hotdogs die we later op de dag gaan uitdelen, en ook de worstjes warm maken. Ik begrijp niet zo goed waarom ze dat met 9 personen gaan doen, maar afin, dat zal vast iets Braziliaans zijn.
We zijn hier met ons eigen team, en met de Brazilianen die ook in Alex’ huis blijven omdat wij er zijn en omdat zij ook wat willen betekenen voor hun minderbedeelde landgenoten We zijn dus met zo’n 16 mensen. Danila en ik beginnen met het uitpakken van al de bellenblaas, de grote ballonnen, de kleine lange ballonnen die we later tot figuren gaan vouwen en de sminck. Gertjan en Rami houden zich bezig met het stevig neerzetten van de ark van Noach en krijgen hierbij meteen hulp van omstanders uit de favela.
Wat me direct bij het uitstappen uit de auto al opvalt is dat het hier echt een hele grote verzameling van rotzooi en armoe is. En deze plek is dan een van de betere plekken van de favela. Tja. Wat een ander leven dan wat wij hebben. Op de hoek waar we staan, zijn wel een paar winkeltjes, waar het er aardig verzorgd uitziet, maar verder ligt de straat vol met troep, is de ‘weg’ stuk met gaten en kuilen. Ook zie ik een vrouw die er bijzonder slecht aan toe is. Krom, scheef, zwalkend, vreemd trekkend met haar mond, ogen die raar staan. Ze is niet alleen arm en ellendig, maar ook verslaafd. Verderop in de straat, vertelt Brenda, wonen allerlei verslaafden bij elkaar. Wat een groot verschil met de mensen in de klinieken. Deze dame blijft ook op een afstand, terwijl wij in de weer zijn met de ark van Noach doek, bellenblaas en schmink.
Via een van de contacten van Alex en Johan en Brenda hebben we 3 knalgele plastic tafels gekregen om te gebruiken voor de schmink en de opblaasballonnen. Alles staat klaar en de kindertjes staan al gretig te azen op een ballonfiguur. Danila en ik kunnen een hondje, een vlinder en een giraffe vouwen. We gaan lekker aan de slag, maar veel ballonnen knappen. We moeten opletten niet enorm gefrustreerd te raken, omdat we graag veel ballonnen wilden vouwen, en dan zit t zo tegen. Maar goed, we gaan vrolijk door en de kinderen beginnen nu ook zelf in de bak met ballonnen te graaien en ze met de pompjes op te blazen. Rami is al bezig met schminken en ook dat nemen die kids over. Een heel gezellige boel wordt het, tussen al de rotzooi. Vreemde gewaarwording.
Gertjan is ook prachtig geschminkt, en zit alweer met een aantal fans om zich heen. Zo mooi om te zien. Een kindje is druk bezig geweest mijn hand van alle kleuren van de regenboog te voorzien. Een verschrikkelijk lelijk schilderwerk, maar het is prima. Het kindje heeft de grootste lol.
En dan gaat de ark van Noach van start. Rami speelt Noach en heeft een stok in zijn hand. Johan vertaalt en legt uit dat Noach al de dieren in de ark uitnodigt. Over een loopplank, door de deur, gaan de geschminkte dier kindertjes de ark in. (Dat is achter het doek). Rami vertelt het verhaal van de regen, de 40 dagen, God die zorgt voor de dieren en de mensen. En dan de eerste vogel, die terugkomt zonder takje, en later de duif die terugkomt met tak en blaadjes. Ik speel heel enthousiast die vogels driftig flapperend met mijn armen. De kinderen lachen. En dan is de ark weer op droog land aangekomen. De deur gaat open en alle dieren komen blij van de loopplank af. Dit was een succes.
En dan zie ik dat de anderen met de hotdogs ook zijn gearriveerd. Dus die worden nu uitgedeeld. Het aantal mensen en kinderen is ook toegenomen. De kleine bellenblaasjes zijn allemaal al gebruikt en op. Het schminken, de ballonnen alles gaat gewoon door. Ook het springtouw en het elastiek blijken in goede aarde te vallen. En de van wc-rolletjes met rijst erin gemaakte sambashakers vinden ze ook leuk. Ik heb ook nog een hele grote ronde bak met water en sop gemaakt, voor hele grote bellenblaas. Oh, dat vinden ze leuk! En het lukt ook nog een beetje. Ook het honkballen met Gertjan is super.
Ondanks de ellende, is er veel vrolijkheid, en ben ik erg blij dat we deze afleiding, deze gezelligheid en bezigheden, deze aandacht en liefde kunnen geven. Johan en Brenda zijn hier nu voor de 3de keer en hebben veel persoonlijke gesprekken met de mensen die hen ook overduidelijk kennen. Fijn dat ik kan zien dat er waardevolle contacten zijn ontstaan. Ik weet ook dat dit werk gewoon doorgaat. Vandaag is er afgesproken met een andere groep die ook werk in de favela doen, dat ervan af nu samengewerkt gaat worden. Mooi, want er zit kracht in eenheid en volume. En ook onze Braziliaanse vrienden zoals Alex, Hanna, Karina, Karin, Eliel, Veronica en Jean gaan hier zeker mee door. Ik zie ze gewoon genieten van het kunnen uitdelen van liefde hier in hun eigen land.
Het blijft dubbel natuurlijk, want een wezenlijk verschil maken dat gaat niet in 1 dag. En bovendien is de favela echt supergroot en staan wij op 1 zielige straathoek. We hebben gedaan wat wij kunnen, en hebben gegeven wat we konden. Hier was er deze ene dag, plezier en wat eten. Gelukkig gaat dit project door en hopen we dat er toch een weg uit is voor de mensen.
En ons rare geïmproviseerde lied over geloof voor zon en geen regen heeft gewerkt. Er was nog voor 50% kans op regen, en wij hadden uiteraard de hele dag zon. Heerlijk.
-
09 April 2017 - 07:50
Ada:
Jullie hebben geschitterd tussen alle ellende, zo laten jullie de liefde van God zien.
Heel mooi. Ik moet denken aan het kinderlied: Laat zo je licht maar schijnen bij alles wat je doet, zodat de mensen zeggen: God is goed ,God is liefde, God is, God is goed! -
09 April 2017 - 09:33
Annet Ten Velden:
Mooi verslag Joke,je bent een prachtige mens.Je eerlijkheid is eveneens prachtig! -
09 April 2017 - 16:19
Trudie Wessels:
Ha Joke, papa en ik hebben van je verslag genoten!
Je brengt met de groep Gods liefde op plaatsen, waar bijna geen licht is! Kleine lichtjes hebben grote kracht in het donker en jullie licht komt uit de grootste krachtbron, Jezus!
Liefs mam -
09 April 2017 - 18:09
Jan:
Prachtig beschreven Joke wat jullie zoal meemaken en hoe jullie tot zegen kunnen zijn en wat vreugde en licht brengen en bovenal Zijn Liefdde zo mooi laten spreken. Het veranderd de atmosfeer en ook het weer. Lieve groet aan iedereen. -
09 April 2017 - 20:01
Marieneke:
Een levendig beeld heb je geschetst hoe het deze dag in de favela was: kinderen, ballonnen, het doek vd ark, net of ik er zelf ook even bij was. Wat een contrast zal het plezier vd dag zijn geweest met het verdriet onder deze doelgroep, ja, Zijn licht straalt door jullie heen. Fijn dat er samengewerkt gaat worden om deze mensen te helpen en te bereiken met het Evangelie. Jullie zijn gezegend, liefs! -
09 April 2017 - 23:16
Maaike:
Joke wat vind ik het toch mooi om je hart te lezen door het verhaal heen. En ook je vraagtekens zo hier en daar. Puur. -
10 April 2017 - 07:53
Greta:
Mooi verhaal Joke. Ja, soms wordt je bepaald bij 'de druppel op de gloeiende plaat'. Ik bid dat in die druppel mensen/ kinderen zitten voor 1000'n .
Jullie zijn op de juiste tijd, op de juiste plek, bereiden in de woestijn de weg van de Heer, effenen in de wildernis een baan voor onze God. (Jes. 40:3)
zegen! -
10 April 2017 - 10:55
Bert Loonstra:
Hoi Joke, wat een leuk verslag! Jullie brengen echt een stukje vrolijkheid en liefde in die duistere plaats, en reken maar dat het goeie zaadjes zijn!
-
10 April 2017 - 15:58
Anneke R.:
Wat prachtig die laatste regels: een raar geïmproviseerd lied over zon en regen, maar kijk eens wat dit gedaan heeft, de hele dag zon. En zo waren jullie ook zon voor die ene straathoek in de favela en een enorme bemoediging voor de lokale mensen die doorgaan met het werk. Wat een zegen en ook een enorme bemoediging voor jullie, het was niet zomaar even één dag, maar een belangrijk onderdeel van een prachtig project ! Dankjewel Joke voor je mooie verslag en lieve groeten voor allemaal. -
10 April 2017 - 20:38
Elly:
Dank voor je levendig geschreven blog Joke. Ik zie uit naar het blog van vrijdag.......
Heerlijk om kleur en vreugde te brengen in een donker stukje op de aarde.
Alles wat je 1parig begeerd op de aarde zal gebeuren.......
Halleluja was het droog!
-
12 April 2017 - 00:20
Greta:
He lieve mensen,
Nog even een groet voordat jullie weer vertrekken naar Nederland.
Ik heb genoten van jullie verhalen. Geweldig hoeveel er gezaaid is in zowel jullie leven als in de levens van mensen die jullie tegengekomen zijn.
Een hele goeie reis naar huis en een heerlijke vakantie waarvan ik hoop dat jullie lekker na zullen genieten van alle onuitwisbare indrukken.
Zegen! -
12 April 2017 - 01:35
Marijke:
Mooi beschreven, en wat mooi wat jullie allemaal doen! Wat je doet voor de minsten, dat doe je voor Jezus!
Eén zaadje, op één dag, op één zielige straathoek.... kan gaan uitgroeien tot een boom vol vruchten!
Dank jullie wel! -
15 April 2017 - 00:22
Yvette:
Hallo, wat een mooie verhalen en wat hebben jullie veel kunnen doen. Tot snel. Liefs Yvette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
