1 en 2 april
Door: Rami
Blijf op de hoogte en volg Charis
03 April 2017 | Brazilië, Mairiporã
Wat een mooi land Brazilië nooit zo gedacht een land vol kleuren en artistieken
Ik wil jullie meenemen in mijn afgelopen 2 dagen.
Op 1 april begon de ochtend met volle verwachtingen en spanning. Wij gingen eerst ontbijten met heerlijke malse fruit waar we in Nederland missen. Er komt een sap uit je mond wanneer je het eet, en wij eten achter een prachtige panorama met een prachtige zee en hier en daar mooie kleine eilandjes en bergje en je kijkt naar mooie palmbomen en bomen die je bijna niet ziet in Nederland een avontuur op zich gaaf om je reis hiermee te beginnen.
Wanneer wij klaar zijn met eten gaan Marcelo en Sandra wat delen over hun avontuur en wat wij te wachten staat in het missieveld en hoe over win je je angsten en verwachtingen en hoe ga je daar mee om.
Prachtig mens Marcelo een nederig man en prachtig vrouw heeft hij. Ik vroeg aan Marcelo of ik vandaag de devotional kon doen, God had al 3 maanden iets in mijn hart gezet en in mijn hart gewerkt om te doen. Ik vroeg aan hem mag ik een emmer en een handdoek, hij wist gelijk wat ik wilde doen. Dus Sandra vulde een emmer en gaf mij een handdoek maar zij wilde deze pas later brengen tot ik klaar was met de devotional.
Dus wij gingen zitten en Marcello ging vragen stellen en de groep mag hem beantwoorden over hun uitdagingen in de reis. Marcello vroeg het deze keer aan Joke. Joke gaf aan dat wat zij moeilijk vindt, is haar angst voor een negatieve uitkomst op een gebed voor iemand. Marcello stelt haar aanvullende vragen, waarop zij positief antwoordt. Zoals, dat zij zeker weet dat God door haar heen werkt, omdat zij vol is van Zijn geest. En dat zij zeker is dat God altijd goed is, voor iedereen, en dus het beste wil voor wie dan ook. En dat Hij nu nog steeds dezelfde is als vroeger. Ja, ook dat weet zij zeker. God is dus in een situatie met gebed voor iemand, niet de variabele factor. Dat ben je zelf, of degene waarvoor je bidt. Voor wie je bidt, en voor welke situatie kun je minder variabel maken door te vragen waar iemand gebed voor wil, en wat diegene van God verwacht/ gelooft. En over haar eigen angst merkt Marcello op dat we dat eigenlijk in zekere zin allemaal hebben. Want onze tegenstander wil absoluut niet dat Gods grote daden ook nu nog Zijn majesteit laten zien. En angst, twijfel, misleiding is zijn enige middel daarvoor. Het advies is: verleg je focus. Kijk niet naar de angst, maar neem het Woord van God en verklaar dat Gods liefde in je, angst verdrijft. Daarna ga je je niet meer bezighouden met angst, maar met Gods Waarheid. Joke kan er wat mee.
Dus dan kwam mijn beurt om mijn hart te delen met mijn coole groep, ik deelde Johannes 3 het hele hoofdstuk waar Jezus zegt heb elkander lief en was elkaars voeten, en sommigen wisten wat ik wilde doen. Dus ik vroeg ze ik graag jullie voeten wassen doen wat Jezus ons vraagt. Naar mijn idee vond de groep vond het spannend. En Brenda wilde niet dat iemand haar voeten aanraakt en toch deed ze het, erg dapper van haar. Ik ging iedereen hun voeten wassen en zeggen tegen hun boven ben je schoon, alleen af en toe je voeten moeten gewassen worden en sommige tranen gingen van aantal mensen uit.
Gertjan waste mijn voeten, en ik werd zelf aangeraakt en ik werd ontzettend van gezegend.
Later op de dag gingen wij lekker chillen en sommige gingen heerlijk zwemmen, lekker duiken in een heerlijk zwembad en de dames gingen zwemmen in de zee op flipflops. Lol.
Ik vond het niks, te koud, maar je moet doen wat je leuk vindt.
Iedere persoon in de groep ging zijn eigen tijd houden met God, en tijd met zichzelf, af en toe moet je elkaar de ruimte geven want je hangt de hele dag aan elkaars lippen.
Later zei Marcello wij gaan naar de kliniek van verslaafde mannen. Wat mij opviel in de hele reis is de armoede van mensen die in een krottenwijk leven en toch dankbaar zijn en vriendelijke mensen.
Ik merkte van mij zelf, man wat ben ik gezegend in Nederland mooie huis, een leuke vrouw, auto, mooie vrienden waar ik gek op ben. Mijn kijk op de wereld is veranderd. Ik bemoedig, jullie wees dankbaar in alles wat je hebt.
Dus wij gingen op weg naar de kliniek. Wat mij opviel is de wegen, die zijn verschrikkelijk slecht met diepe kuilen, en ik krijg veel maagzuur van en werd ik ontzettend misselijk. Dus eerst gingen wij eten kopen voor de kliniek, prachtig groothandel, en aparte voedsel wat je niet kent in Nederland. Een mango die groot en sappig is, en kokosnoot die groen is. Nooit gezien in mijn leven. Een klein avontuurtje met vol humor en lol hebben met elkaar.
Dus wij gingen rijden richting de kliniek met vol verwachtingen, dus wij kwamen eraan eten en de boodschap gegeven. Heerlijk om te doen, mensen dienen, beter geven dan krijgen, Gods koninkrijk is geven en werelds is hebben, hebben en nog eens hebben. Wij ontmoeten de mensen die vol vreugde zijn en vol verwachting wat wij met hen gingen delen. Joke begon te spelen op een soort trommel. Hahaha. Zij was erg grappig en vol humor, en de Braziliaanse zangers in de kliniek deden het erg gaaf en vol humor. Nadat wij elkaar hebben leren kennen begon de dienst en Marcello had het geopend en begon over het karakter van Christus en wat mij opviel is dat de Brazilianen zijn zo enthousiast en schreeuwen Halleluja, dank u Jezus, erg bemoedigend.
Ik mocht opnemen en de dames gingen eerst Nederlandse aanbidding doen, erg humoristisch en vol vreugde. Daarna gingen de dames preken erg mooie teaching en bemoedigend voor de kliniek mensen.
De dienst was afgelopen na de getuigenis van Johan die heel mooi vertelde aan ons en de kliniek van waar ik was en waar ik nu ben.
Na de dienst zei Marcello zullen wij gaan naar een pizzarestaurant, eten en de eigenaar is een christen. Laten wij hem gaan zegenen. Ik dacht, nee he, ik ben erg moe en duizelig, maar soms moet je aan je vlees sterven.
Dus wij gingen in een afgelegen gebied waar je bijna de wegen niet herkent en een sloppenwijk, voor mij was het spannend. Wij aten heerlijke pizza en na dat wij hebben gegeten dacht ik het is 10:30 en moeten wij nog inpakken voor Sao Paolo om volgende dag te vliegen. Maar nee, de groep bestelde nog meer pizza. Judith was moe en de rest van de groep. Ik werd een beetje geïrriteerd, ik dacht wanneer gaan wij naar huis maar Marcello zei wij gaan zo en het rijden naar huis is bijna 1.5 uur rijden, soms moet je vlees kruisigen en aanpassen aan de groep.
Dat was mijn leerproces. Ik weet wie ik ben in Christus maar soms moet je wijsheid gebruiken. Was moeilijk om in een ongemakkelijke situatie te zitten. Wij waren om 12uur thuis en om 5 uur wakker om het vliegtuig te halen en nog tassen inpakken. Wij sliepen rond 1uur en om 5uur wakker.
Your brother in Christ Rami Sam
Zondag 2 april The Lords Day de opstanding dag van Jezus. Bijzondere dag. Een dag om dankbaar te zijn en te eren.
Om 5 uur iedereen was wakker 4 uur geslapen dus, wij gingen eten Johan en Brenda bedankten Marcello en Sandra.
Daarna gingen wij met zijn allen groeps foto maken.
Wij vertrokken om 7:30 richting Rio airport beetje te laat dus wij waren net op tijd om 9uur aangekomen. Afscheid genomen. Ingecheckt en om 10uur zouden wij vliegen iedereen gedag gezegt. Wij vlogen, Brenda en Johan zaten zelfde rij als ik en na paar minuten keek ik naar hun en zij waren weg ik dacht: zijn ze opgenomen naar Jezus in de wolken? het is wel makkelijk als je in de vliegtuig bent in de wolken en je word opgenomen dan hoef je niet zo veel te vliegen. lol zij waren achter mij gaan zitten.
Ik sprak met de man naast mij Bjorn heet hij uit Zweden een wederomgeboren Christen en zijn dochter gaat trouwen met een missionairie uit Nederland. Zo zie je maar wie je tegenkomt.
Wij kwamen aan op Sao Paolo heerlijk gevolgen, snel autos halen koffers in en gingen achter Marcos die net op tijd kwam en snel naar de bestemming om te gaan dopen want iedereen wacht op ons.
Mooie omgeving en anders dan Rio en met prachtige bergen. Wij kwamen aan iedereen hallo zeggen en voorstellen.
En na half uur meer dan 11 mensen dopen waar ik de op een na laatste was om een prachtige jongetje te dopen en voor de Heilige Geest. Wat een zegen om dat te mogen doen.
Wij logeren natuurlijk niet alleen er slapen ongeveer 6 a 7 jongeren bij ons ze zijn Veronica Jean Carin Carina Eliel Alex. Coole namen toch. Leuke jongeren en natuurlijk het is spannend voor ons om hun te leren kennen die weinig en bijna geen Engels spreken alleen Braziliaans en ook voor hun.
De zelfde dag en tot met gisteren werd ik ontzettend geestelijk aangevallen waar bijna mijn vreugde werd gestolen, en ik begon bijna op alles aanstoot te nemen ik wist waar het vandaan kwam, en op zondag werd het zo intens dat ik zoveel pijn had in mijn lichaam en angst voelen en witchcraft.
En alles wat om mijn heen gebeurt werd ik geirriteerd en midden in de nacht toen iedereen sliep na heftig geestelijke aanval van ik ga nu tijd met God brengen. Na half uur bidden in tongen en de vrede van God te vragen en God gaf het in mijn hart dat ook de groep werd aangevallen door onrust te stelen, ik bad voor de groep en vroeg van God stuur ons engel van Shalom, en ik ervaarde zo intense Godelijke vrede dat ik wist het is verbroken nu.
Ik hoop dat jullie hebben genoten in onze avontuur.
Your brother in Christ
Rami Sam
Ik wil jullie meenemen in mijn afgelopen 2 dagen.
Op 1 april begon de ochtend met volle verwachtingen en spanning. Wij gingen eerst ontbijten met heerlijke malse fruit waar we in Nederland missen. Er komt een sap uit je mond wanneer je het eet, en wij eten achter een prachtige panorama met een prachtige zee en hier en daar mooie kleine eilandjes en bergje en je kijkt naar mooie palmbomen en bomen die je bijna niet ziet in Nederland een avontuur op zich gaaf om je reis hiermee te beginnen.
Wanneer wij klaar zijn met eten gaan Marcelo en Sandra wat delen over hun avontuur en wat wij te wachten staat in het missieveld en hoe over win je je angsten en verwachtingen en hoe ga je daar mee om.
Prachtig mens Marcelo een nederig man en prachtig vrouw heeft hij. Ik vroeg aan Marcelo of ik vandaag de devotional kon doen, God had al 3 maanden iets in mijn hart gezet en in mijn hart gewerkt om te doen. Ik vroeg aan hem mag ik een emmer en een handdoek, hij wist gelijk wat ik wilde doen. Dus Sandra vulde een emmer en gaf mij een handdoek maar zij wilde deze pas later brengen tot ik klaar was met de devotional.
Dus wij gingen zitten en Marcello ging vragen stellen en de groep mag hem beantwoorden over hun uitdagingen in de reis. Marcello vroeg het deze keer aan Joke. Joke gaf aan dat wat zij moeilijk vindt, is haar angst voor een negatieve uitkomst op een gebed voor iemand. Marcello stelt haar aanvullende vragen, waarop zij positief antwoordt. Zoals, dat zij zeker weet dat God door haar heen werkt, omdat zij vol is van Zijn geest. En dat zij zeker is dat God altijd goed is, voor iedereen, en dus het beste wil voor wie dan ook. En dat Hij nu nog steeds dezelfde is als vroeger. Ja, ook dat weet zij zeker. God is dus in een situatie met gebed voor iemand, niet de variabele factor. Dat ben je zelf, of degene waarvoor je bidt. Voor wie je bidt, en voor welke situatie kun je minder variabel maken door te vragen waar iemand gebed voor wil, en wat diegene van God verwacht/ gelooft. En over haar eigen angst merkt Marcello op dat we dat eigenlijk in zekere zin allemaal hebben. Want onze tegenstander wil absoluut niet dat Gods grote daden ook nu nog Zijn majesteit laten zien. En angst, twijfel, misleiding is zijn enige middel daarvoor. Het advies is: verleg je focus. Kijk niet naar de angst, maar neem het Woord van God en verklaar dat Gods liefde in je, angst verdrijft. Daarna ga je je niet meer bezighouden met angst, maar met Gods Waarheid. Joke kan er wat mee.
Dus dan kwam mijn beurt om mijn hart te delen met mijn coole groep, ik deelde Johannes 3 het hele hoofdstuk waar Jezus zegt heb elkander lief en was elkaars voeten, en sommigen wisten wat ik wilde doen. Dus ik vroeg ze ik graag jullie voeten wassen doen wat Jezus ons vraagt. Naar mijn idee vond de groep vond het spannend. En Brenda wilde niet dat iemand haar voeten aanraakt en toch deed ze het, erg dapper van haar. Ik ging iedereen hun voeten wassen en zeggen tegen hun boven ben je schoon, alleen af en toe je voeten moeten gewassen worden en sommige tranen gingen van aantal mensen uit.
Gertjan waste mijn voeten, en ik werd zelf aangeraakt en ik werd ontzettend van gezegend.
Later op de dag gingen wij lekker chillen en sommige gingen heerlijk zwemmen, lekker duiken in een heerlijk zwembad en de dames gingen zwemmen in de zee op flipflops. Lol.
Ik vond het niks, te koud, maar je moet doen wat je leuk vindt.
Iedere persoon in de groep ging zijn eigen tijd houden met God, en tijd met zichzelf, af en toe moet je elkaar de ruimte geven want je hangt de hele dag aan elkaars lippen.
Later zei Marcello wij gaan naar de kliniek van verslaafde mannen. Wat mij opviel in de hele reis is de armoede van mensen die in een krottenwijk leven en toch dankbaar zijn en vriendelijke mensen.
Ik merkte van mij zelf, man wat ben ik gezegend in Nederland mooie huis, een leuke vrouw, auto, mooie vrienden waar ik gek op ben. Mijn kijk op de wereld is veranderd. Ik bemoedig, jullie wees dankbaar in alles wat je hebt.
Dus wij gingen op weg naar de kliniek. Wat mij opviel is de wegen, die zijn verschrikkelijk slecht met diepe kuilen, en ik krijg veel maagzuur van en werd ik ontzettend misselijk. Dus eerst gingen wij eten kopen voor de kliniek, prachtig groothandel, en aparte voedsel wat je niet kent in Nederland. Een mango die groot en sappig is, en kokosnoot die groen is. Nooit gezien in mijn leven. Een klein avontuurtje met vol humor en lol hebben met elkaar.
Dus wij gingen rijden richting de kliniek met vol verwachtingen, dus wij kwamen eraan eten en de boodschap gegeven. Heerlijk om te doen, mensen dienen, beter geven dan krijgen, Gods koninkrijk is geven en werelds is hebben, hebben en nog eens hebben. Wij ontmoeten de mensen die vol vreugde zijn en vol verwachting wat wij met hen gingen delen. Joke begon te spelen op een soort trommel. Hahaha. Zij was erg grappig en vol humor, en de Braziliaanse zangers in de kliniek deden het erg gaaf en vol humor. Nadat wij elkaar hebben leren kennen begon de dienst en Marcello had het geopend en begon over het karakter van Christus en wat mij opviel is dat de Brazilianen zijn zo enthousiast en schreeuwen Halleluja, dank u Jezus, erg bemoedigend.
Ik mocht opnemen en de dames gingen eerst Nederlandse aanbidding doen, erg humoristisch en vol vreugde. Daarna gingen de dames preken erg mooie teaching en bemoedigend voor de kliniek mensen.
De dienst was afgelopen na de getuigenis van Johan die heel mooi vertelde aan ons en de kliniek van waar ik was en waar ik nu ben.
Na de dienst zei Marcello zullen wij gaan naar een pizzarestaurant, eten en de eigenaar is een christen. Laten wij hem gaan zegenen. Ik dacht, nee he, ik ben erg moe en duizelig, maar soms moet je aan je vlees sterven.
Dus wij gingen in een afgelegen gebied waar je bijna de wegen niet herkent en een sloppenwijk, voor mij was het spannend. Wij aten heerlijke pizza en na dat wij hebben gegeten dacht ik het is 10:30 en moeten wij nog inpakken voor Sao Paolo om volgende dag te vliegen. Maar nee, de groep bestelde nog meer pizza. Judith was moe en de rest van de groep. Ik werd een beetje geïrriteerd, ik dacht wanneer gaan wij naar huis maar Marcello zei wij gaan zo en het rijden naar huis is bijna 1.5 uur rijden, soms moet je vlees kruisigen en aanpassen aan de groep.
Dat was mijn leerproces. Ik weet wie ik ben in Christus maar soms moet je wijsheid gebruiken. Was moeilijk om in een ongemakkelijke situatie te zitten. Wij waren om 12uur thuis en om 5 uur wakker om het vliegtuig te halen en nog tassen inpakken. Wij sliepen rond 1uur en om 5uur wakker.
Your brother in Christ Rami Sam
Zondag 2 april The Lords Day de opstanding dag van Jezus. Bijzondere dag. Een dag om dankbaar te zijn en te eren.
Om 5 uur iedereen was wakker 4 uur geslapen dus, wij gingen eten Johan en Brenda bedankten Marcello en Sandra.
Daarna gingen wij met zijn allen groeps foto maken.
Wij vertrokken om 7:30 richting Rio airport beetje te laat dus wij waren net op tijd om 9uur aangekomen. Afscheid genomen. Ingecheckt en om 10uur zouden wij vliegen iedereen gedag gezegt. Wij vlogen, Brenda en Johan zaten zelfde rij als ik en na paar minuten keek ik naar hun en zij waren weg ik dacht: zijn ze opgenomen naar Jezus in de wolken? het is wel makkelijk als je in de vliegtuig bent in de wolken en je word opgenomen dan hoef je niet zo veel te vliegen. lol zij waren achter mij gaan zitten.
Ik sprak met de man naast mij Bjorn heet hij uit Zweden een wederomgeboren Christen en zijn dochter gaat trouwen met een missionairie uit Nederland. Zo zie je maar wie je tegenkomt.
Wij kwamen aan op Sao Paolo heerlijk gevolgen, snel autos halen koffers in en gingen achter Marcos die net op tijd kwam en snel naar de bestemming om te gaan dopen want iedereen wacht op ons.
Mooie omgeving en anders dan Rio en met prachtige bergen. Wij kwamen aan iedereen hallo zeggen en voorstellen.
En na half uur meer dan 11 mensen dopen waar ik de op een na laatste was om een prachtige jongetje te dopen en voor de Heilige Geest. Wat een zegen om dat te mogen doen.
Wij logeren natuurlijk niet alleen er slapen ongeveer 6 a 7 jongeren bij ons ze zijn Veronica Jean Carin Carina Eliel Alex. Coole namen toch. Leuke jongeren en natuurlijk het is spannend voor ons om hun te leren kennen die weinig en bijna geen Engels spreken alleen Braziliaans en ook voor hun.
De zelfde dag en tot met gisteren werd ik ontzettend geestelijk aangevallen waar bijna mijn vreugde werd gestolen, en ik begon bijna op alles aanstoot te nemen ik wist waar het vandaan kwam, en op zondag werd het zo intens dat ik zoveel pijn had in mijn lichaam en angst voelen en witchcraft.
En alles wat om mijn heen gebeurt werd ik geirriteerd en midden in de nacht toen iedereen sliep na heftig geestelijke aanval van ik ga nu tijd met God brengen. Na half uur bidden in tongen en de vrede van God te vragen en God gaf het in mijn hart dat ook de groep werd aangevallen door onrust te stelen, ik bad voor de groep en vroeg van God stuur ons engel van Shalom, en ik ervaarde zo intense Godelijke vrede dat ik wist het is verbroken nu.
Ik hoop dat jullie hebben genoten in onze avontuur.
Your brother in Christ
Rami Sam
-
03 April 2017 - 21:09
Liesbeth Sam:
Mooi geschreven habibi! Wat een mooie avonturen maak je daar mee. Je bent een zegen, ook voor mij. Ik kijk uit naar wat jullie de komende tijd nog meer gaan meemaken. Love you! -
03 April 2017 - 21:12
Elly:
Whow wat een verhaal Rami, jullie maken mooie dingen mee, ja soms moet je je vlees kruisigen. Goed dat je de vrede van God weer ervaart.
Heel veel plezier in RIO en dank voor je dagverslag. -
03 April 2017 - 21:44
Anneke R.:
Wat mooi om te lezen, Rami, dat jouw kijk op de wereld in deze paar dagen al veranderd is. We zijn inderdaad schatrijk hier in Nederland. Dankjewel voor het delen van jouw / jullie ervaringen. -
03 April 2017 - 22:17
Marieneke:
Wat mooi, broer in Jezus, wat je daar meemaakt. Wat is het goed om anderen te zegenen en te sterven aan jezelf. Gaaf dat je ook de voetwassing hebt uitgevoerd, dat toont Zijn grote liefde voor ons allemaal, als de Grootste Dienaar. Bless! -
03 April 2017 - 22:17
Jeroen Vooijs:
Mooi om je ervaringen te lezen, ook over je vlees dat op de BBQ gaat. Goed dat nu nu weer in de rust bent. Blessings!! -
03 April 2017 - 22:31
Jantien:
Mooi verslag Rami!
Ja dat vlees is nog wel eens een dingetje. Heel herkenbaar wat je daarover schrijft.
Veel zegen en ook veel plezier voor jou en al je reisgenoten in Brasil. -
03 April 2017 - 22:36
Walter:
Heey Rami, ik lees en tegelijkertijd hoor ik je stem je verslag doen hahaha. Je bent zo lekker open over alles wat je beleeft en denkt, zonder schaamte. Mooi en gedurft. Thanks! -
04 April 2017 - 07:21
Bert Loonstra :
Rami bedankt voor je levendige verslag. Mooi dat je zo openhartig bent. Je bent een zegen voor iedereen op de plaats waar God je gebracht heeft! -
04 April 2017 - 07:49
Ada:
Wat heerlijk, eerljk, Rami. Ook bij mij gaat er regelmatig vlees van aanstoot op de bbq. Ik geniet met jullie mee. Zegengroet -
04 April 2017 - 07:55
Greta:
Mooi Rami. Heerlijk dat jullie zo genieten, zelfs van het afleggen van 'vlees'... : )
Blessings!
-
04 April 2017 - 09:33
Lia:
Mooi en open verslag Rami , zo eerlijk over de dingen waar je tegenaan loopt en hoe je daar mee omgegaan bent.
Goeie tijd in Rio .
-
04 April 2017 - 10:45
Ria Vossen:
Wat een eerlijk en beeldend verslag .ik zie het zo voor me. Dank voor je doorzetten ondanks de strijd die je meemaakt ,om de liefde van God door te geven aan je medemens. Je bent een prachtkerel lieve groetjes van ria vossen -
04 April 2017 - 16:17
Petri Janssen:
Lieve Rami, geweldig man wat jullie daar allemaal aan avonturen beleven. Je beschrijft het ook op zo'n levendige manier en ik kan wel goed met je meevoelen wat het sterven aan je vlees betreft ! Wat een strijd, maar toch met Gods kracht lekker doorgaan en achteraf er lekker als overwinnaar uit tevoorschijn komen, haha. SHALOM, Petri -
04 April 2017 - 21:15
Klara Wassink:
Wat heb je een mooi verslag geschreven over jullie avonturen Rami! Heel veel Zegen voor jou en voor de hele groep voor alle avonturen die jullie nog mee gaan maken . -
04 April 2017 - 21:54
Jan:
Dank je wel Rami voor je verslag van je belevenissen vanuit jou perspectief, dank voor je openheid wat mooi inzicht bied in wat je meemaakt - geloof dat deze levens veranderde ervaringen positief zullen bijdragen aan het continu kruisigen van je vlees.... je bent gezegend niet alleen met die BBQ ;-) ! -
04 April 2017 - 22:05
Alberdien Vergoossen:
Hallo Rami,
Wat geweldig zeg! Een hele ervaring he! Blijf in Zijn rust en vrede, want die is in jullie, met Jezus zijn jullie meer dan overwinnaars. Hij is jullie leidsman en bekwaamheid, laat Hem ( de Here Jezus) volkomen door jullie heen werken en Hij zal grote dingen door jullie heen doen. Wij dienen een groot en almachtig God Hij is een wonderbaarlijke God. Heel veel zegen van de Here Jezus toe gewenst. Veel liefs Jan en Alberdien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
