weer een blog van 2 dagen....
Door: Danila
Blijf op de hoogte en volg Charis
06 April 2017 | Brazilië, Mairiporã
Hey lieve lezer!
Daar zit ik dan, lekker gedoucht en met een volle buik, tijd om een blog te schrijven .
Laat ik bij dinsdag beginnen, we zitten s’ochtends lekker in het zonnetje met een ontbijt, de een al druk pratend en de ander rustig en stil even wakker worden.
Heerlijk lekker genieten van de tijd die we samen hebben, eenieder op zijn eigen manier. Wat is het fijn dat we allemaal ons zelf kunnen zijn!
Gertjan deelt een stuk uit Johannes, wat eerlijk en wat mooi, elk van ons was erdoor geraakt, het is zo leuk dat ondanks dat we niet eenzelfde taal spreken we elkaar begrijpen en dat nu we een dag of 4 samen zijn het contact steeds soepeler wordt.
Zo kunnen we het ene moment vreselijk lachen met elkaar, en met handen en voeten elkaar uitleggen wat we nu bedoelen, wat erg grappig is, en het volgende moment op dezelfde manier duidelijk maken hoe we door iets geraakt worden, wauw ik denk dat de Heilige Geest ons op Zijn manier helpt. Wat fijn dat we die Geest delen!
De ene helft van de groep vertrekt in de loop van de ochtend naar de winkel, en die is hier niet in de buurt. Ze zijn naar verschillende winkels geweest om plantjes en potgrond te kopen voor de moestuin en op zoek te gaan naar gaas voor het kippenhok!
Vandaag wordt een klus dag!
Zelf bleef ik met verschillende thuis, leuk hoor om thuis te schrijven we voelen ons hier fijn en veilig dus echt een klein beetje een thuis gevoel!
Met elkaar hier opgeruimd, en lekker kunnen genieten van het mooie weer, de zon schijnt en ook al raak ik aan de geluiden gewend zo af en toe hoor je de krekels en overvliegende papegaaien, althans dat denk ik misschien zijn het wel hele andere beesten.
In de middag nadat de boodschappen gehaald waren bezig geweest om een stuk grond, dat achter het huis van Alex ligt, om te spitten zodat daar de moestuin aangelegd kan worden.
Langzaam werd het al donker dus wilden we het eigenlijk nog even snel afmaken.
Ik kan je zeggen dat als je in midden in het bos zit je bij schemering niet in het bos wil zitten, alsof we 1 voor 1 aangevallen werden door de muggen, dus naar elkaar geroepen amanha, amanha, wat morgen betekent.
S’avonds hebben we heerlijk samen kunnen zijn, en veel gelachen en gekletst, leuk om zo steeds meer mensen te leren kennen die hun hart ook vol hebben met Zijn liefde, en dat ook niets liever willen dan die liefde uit te delen.
Tegen 23 uur houden we het voor gezien en vertrekken langzaamaan allemaal naar de slaapplekken en kunnen we rustig gaan slapen, althans als je niet luistert naar de blaffende honden, de krekels en andere beesten.
Wat op zich prima gaat tot dat de haan het bij de ochtend gloren het nogal nodig vindt om zijn gezang te laten horen, op dat moment vraag ik me weleens af waarom God hem niet per ongeluk vergat en het nodig vond om de haan ook mee te nemen in de ark van Noach!
Woensdagochtend is de bedoeling om 8 uur echt aan het ontbijt te zitten, we doen ons best maar dat het dan 15 minuten later is, tja Braziliaanse tijd dringt zo snel binnen in je systeem, dat we er maar vrolijk aan mee doen
We horen de apen, wat leuk wie weet zien we ze de komende dagen nog.
Deze keer mocht ik een stukje delen voordat we allemaal ons ding gingen doen.
Eerder had ik aan God gevraagd wat het mocht zijn, en kreeg vrijheid samen met het eerste vers uit Jesaja 61. Dit gedeeld en vertelt dat ik merk dat ik mijzelf beperk en dus niet altijd in de vrijheid leef. Om er een beeld bij te geven, ik zag een box en daar zit ik in, veilig lekker op mijn plek en met alle plezier nodig ik God, Jezus en de Heilige Geest uit, wat superleuk is en Hij is zo liefdevol dat Hij of eigenlijk zij alle drie er zijn, ook al geef ik meerdere keren aan dat ik Hem niet wil beperken en dat ik met alle liefde wil doen wat Hij van mij vraagt, grappig he sluit ik me zelf op roep ik Hem erbij en geef ik Hem alle ruimte in mijn box…
Wat ik nu zo mooi en fijn vind is dat Hij zo af en toe vraagt of ik eruit wil komen en wil gaan zien wat vrijheid is, en dat dat helemaal niet eng is omdat Hij erbij is, en nooit mij los zal laten.
Wat fijn om God steeds meer als een Vader te leren kennen en ook is het een fijne start van de dag om zo met elkaar te beginnen.
Daarna zijn Alex, Jean, Johan en ik boodschappen gaan doen.
We moeten boodschappen halen voor de komende drie dagen omdat we volle dagen krijgen, donderdag zullen we naar een mannen en/of vrouwenkliniek gaan, vrijdag organiseren we activiteiten in de favela en zaterdag gaan we de indianen bezoeken.
En voor elke dag hebben we boodschappen gehaald om overal te mogen uitdelen,
het was erg warm maar wat een gezegende dag was het, overal waar we kwamen waren de mensen vriendelijk en hebben we 100 dekens kunnen kopen om zaterdag bij de indianen te kunnen uitdelen ook hebben we 350 worstjes en broodjes besteld om uit te delen voor de mensen in de favella, wat leuk om hier de lokale ondernemer te kunnen ondersteunen en te zegenen, en wat zegenen ze ons ook weer door korting te geven, wat mooi omdat te mogen zien!
Wanneer we een cafe’tje in lopen omdat de mannen naar de wc moeten, zit daar een oude vrouw alleen, ze kijkt verdrietig voor zich uit.
Johan loopt naar haar toe legt een hand op haar schouder en zegt zulke lieve en opbouwende woorden tegen haar, en ja dat was in het portugees en nee ik verstond er niks van, maar ik zag echt dat deze vrouw aangeraakt werd en deze woorden opving in haar hart en die bewaarde.
Ze wilde een hand geven maar toen Johan haar een knuffel gaf leek het of ze zich volledig geborgen voelde in die grote armen van hem, ik hoop dat ze zich zo mag voelen in de komende dagen en ik geloof dat ze volledig zal herstellen van de pijn die ze is opgelopen.
En dan lopen we verder met onze tassen vol boodschappen op weg naar de volgende winkel, en bedenk ik me dat dit is zoals Jezus het ook deed, oke zonder de boodschappentassen maar dit is zoals Hij leefde, uitdelen aan de zwakke, de weduwen en wezen en verder gaan op de weg die Hij mocht bewandelen om weer verder uit te delen.
M’n hart brand, ja Jezus dit wil ik ook, Zijn zoals U bent, uitdelen en geven.
Eind van de dag zijn we klaar, terug bij de rest en tijd om te eten, wat lachen we weer met elkaar wat is het mooi hier, wat is het genieten!
Ik ben blij want ik mag hier nog een hele week genieten! En dat doe ik steeds een beetje meer, dank U Jezus voor deze geweldige kans!
Daar zit ik dan, lekker gedoucht en met een volle buik, tijd om een blog te schrijven .
Laat ik bij dinsdag beginnen, we zitten s’ochtends lekker in het zonnetje met een ontbijt, de een al druk pratend en de ander rustig en stil even wakker worden.
Heerlijk lekker genieten van de tijd die we samen hebben, eenieder op zijn eigen manier. Wat is het fijn dat we allemaal ons zelf kunnen zijn!
Gertjan deelt een stuk uit Johannes, wat eerlijk en wat mooi, elk van ons was erdoor geraakt, het is zo leuk dat ondanks dat we niet eenzelfde taal spreken we elkaar begrijpen en dat nu we een dag of 4 samen zijn het contact steeds soepeler wordt.
Zo kunnen we het ene moment vreselijk lachen met elkaar, en met handen en voeten elkaar uitleggen wat we nu bedoelen, wat erg grappig is, en het volgende moment op dezelfde manier duidelijk maken hoe we door iets geraakt worden, wauw ik denk dat de Heilige Geest ons op Zijn manier helpt. Wat fijn dat we die Geest delen!
De ene helft van de groep vertrekt in de loop van de ochtend naar de winkel, en die is hier niet in de buurt. Ze zijn naar verschillende winkels geweest om plantjes en potgrond te kopen voor de moestuin en op zoek te gaan naar gaas voor het kippenhok!
Vandaag wordt een klus dag!
Zelf bleef ik met verschillende thuis, leuk hoor om thuis te schrijven we voelen ons hier fijn en veilig dus echt een klein beetje een thuis gevoel!
Met elkaar hier opgeruimd, en lekker kunnen genieten van het mooie weer, de zon schijnt en ook al raak ik aan de geluiden gewend zo af en toe hoor je de krekels en overvliegende papegaaien, althans dat denk ik misschien zijn het wel hele andere beesten.
In de middag nadat de boodschappen gehaald waren bezig geweest om een stuk grond, dat achter het huis van Alex ligt, om te spitten zodat daar de moestuin aangelegd kan worden.
Langzaam werd het al donker dus wilden we het eigenlijk nog even snel afmaken.
Ik kan je zeggen dat als je in midden in het bos zit je bij schemering niet in het bos wil zitten, alsof we 1 voor 1 aangevallen werden door de muggen, dus naar elkaar geroepen amanha, amanha, wat morgen betekent.
S’avonds hebben we heerlijk samen kunnen zijn, en veel gelachen en gekletst, leuk om zo steeds meer mensen te leren kennen die hun hart ook vol hebben met Zijn liefde, en dat ook niets liever willen dan die liefde uit te delen.
Tegen 23 uur houden we het voor gezien en vertrekken langzaamaan allemaal naar de slaapplekken en kunnen we rustig gaan slapen, althans als je niet luistert naar de blaffende honden, de krekels en andere beesten.
Wat op zich prima gaat tot dat de haan het bij de ochtend gloren het nogal nodig vindt om zijn gezang te laten horen, op dat moment vraag ik me weleens af waarom God hem niet per ongeluk vergat en het nodig vond om de haan ook mee te nemen in de ark van Noach!
Woensdagochtend is de bedoeling om 8 uur echt aan het ontbijt te zitten, we doen ons best maar dat het dan 15 minuten later is, tja Braziliaanse tijd dringt zo snel binnen in je systeem, dat we er maar vrolijk aan mee doen
We horen de apen, wat leuk wie weet zien we ze de komende dagen nog.
Deze keer mocht ik een stukje delen voordat we allemaal ons ding gingen doen.
Eerder had ik aan God gevraagd wat het mocht zijn, en kreeg vrijheid samen met het eerste vers uit Jesaja 61. Dit gedeeld en vertelt dat ik merk dat ik mijzelf beperk en dus niet altijd in de vrijheid leef. Om er een beeld bij te geven, ik zag een box en daar zit ik in, veilig lekker op mijn plek en met alle plezier nodig ik God, Jezus en de Heilige Geest uit, wat superleuk is en Hij is zo liefdevol dat Hij of eigenlijk zij alle drie er zijn, ook al geef ik meerdere keren aan dat ik Hem niet wil beperken en dat ik met alle liefde wil doen wat Hij van mij vraagt, grappig he sluit ik me zelf op roep ik Hem erbij en geef ik Hem alle ruimte in mijn box…
Wat ik nu zo mooi en fijn vind is dat Hij zo af en toe vraagt of ik eruit wil komen en wil gaan zien wat vrijheid is, en dat dat helemaal niet eng is omdat Hij erbij is, en nooit mij los zal laten.
Wat fijn om God steeds meer als een Vader te leren kennen en ook is het een fijne start van de dag om zo met elkaar te beginnen.
Daarna zijn Alex, Jean, Johan en ik boodschappen gaan doen.
We moeten boodschappen halen voor de komende drie dagen omdat we volle dagen krijgen, donderdag zullen we naar een mannen en/of vrouwenkliniek gaan, vrijdag organiseren we activiteiten in de favela en zaterdag gaan we de indianen bezoeken.
En voor elke dag hebben we boodschappen gehaald om overal te mogen uitdelen,
het was erg warm maar wat een gezegende dag was het, overal waar we kwamen waren de mensen vriendelijk en hebben we 100 dekens kunnen kopen om zaterdag bij de indianen te kunnen uitdelen ook hebben we 350 worstjes en broodjes besteld om uit te delen voor de mensen in de favella, wat leuk om hier de lokale ondernemer te kunnen ondersteunen en te zegenen, en wat zegenen ze ons ook weer door korting te geven, wat mooi omdat te mogen zien!
Wanneer we een cafe’tje in lopen omdat de mannen naar de wc moeten, zit daar een oude vrouw alleen, ze kijkt verdrietig voor zich uit.
Johan loopt naar haar toe legt een hand op haar schouder en zegt zulke lieve en opbouwende woorden tegen haar, en ja dat was in het portugees en nee ik verstond er niks van, maar ik zag echt dat deze vrouw aangeraakt werd en deze woorden opving in haar hart en die bewaarde.
Ze wilde een hand geven maar toen Johan haar een knuffel gaf leek het of ze zich volledig geborgen voelde in die grote armen van hem, ik hoop dat ze zich zo mag voelen in de komende dagen en ik geloof dat ze volledig zal herstellen van de pijn die ze is opgelopen.
En dan lopen we verder met onze tassen vol boodschappen op weg naar de volgende winkel, en bedenk ik me dat dit is zoals Jezus het ook deed, oke zonder de boodschappentassen maar dit is zoals Hij leefde, uitdelen aan de zwakke, de weduwen en wezen en verder gaan op de weg die Hij mocht bewandelen om weer verder uit te delen.
M’n hart brand, ja Jezus dit wil ik ook, Zijn zoals U bent, uitdelen en geven.
Eind van de dag zijn we klaar, terug bij de rest en tijd om te eten, wat lachen we weer met elkaar wat is het mooi hier, wat is het genieten!
Ik ben blij want ik mag hier nog een hele week genieten! En dat doe ik steeds een beetje meer, dank U Jezus voor deze geweldige kans!
-
06 April 2017 - 12:11
Maaike:
Danila, ik vraag me iets af: zit je echt in die box, of denk je het misschien alleen en houd je de tralies van de box vast via de buitenkant... ik zal snel die ene foto van dat kooitje met open deur, voorzien van tekst ;) Meid wat schrijf je heerlijk en wat lekker dat je zoveel schrijft en ik het kan lezen op een rustig moment dat ik zojuist creëerde..... nou ja, dat ik mezelf toestond om dat gegeven moment te pakken...
Heel veel liefs voor jullie allemaal. En lekker delen om het allemaal te vermenigvuldigen. Geniet! -
06 April 2017 - 13:02
Olof:
Wat ben jij met ook de anderen in je bestemming aan het wandelen. Het ontroert mij de openhartige, eerlijke verhalen. Niets meer om op terug te vallen, alleen maar Jezus en Jezus alleen. Dan ga je dingen zien en doen die je nooit eerder voor mogelijk hebt gehouden. Met Hem kan je alles, want Hij is er altijd bij. Geef de controle maar aan Hem over. -
06 April 2017 - 13:02
Marjet:
Wat mooi geschreven en wat mooi dat je ook ziet dat je daar tot zegen bent! Geniet met zn allen wat jullie mogen geven!Xxx -
06 April 2017 - 13:16
Mascha:
Wauw, Danila, ga door met "out of the box" te denken!
Volg jouw Heilige Geest en goed dat het voorbeeld van Johan ziet; zo geeft de Geest jou ook liefdevolle inspiraties waarmee jij graag anderen blij wil maken. Go for it! Lieve groeten uit fris en zonnig Holland -
06 April 2017 - 15:29
Ada:
Ha lieve Danila, oeh oeh, en alle andere lieverds.
Jullie beker vloeit over, ja Genade en goedertierenheid volgen jullie.
Was super om jullie even te zien. Stevige hug!
-
06 April 2017 - 16:01
Jan:
Dank je wel Danila, wat een geweldige getuigenissen van Zijn werk door jullie heen, zoals je schrijft bijzonder hoe de Geest werkt,. Prachtig om de verhalen te lezen en enigszins te lezen hoe jullie dit allemaal ervaren en zooo groeien in het uitstappen in Zijn werk! Geniet van deze tijd met volle teugen en groet aan iedereen daar -
06 April 2017 - 16:09
Elly:
Fantastisch om te lezen wat jullie allemaal beleven, groeien, uitstappen en ondernemen.
Mooi hoe je omschrijft het zitten in de box, ja samen zit je erin en samen mag je eruit wandelen, Hij laat je nooit alleen gaan, Hij is er bij alles bij. Er bemoedigend.
Veel plezier met uitdelen aan de minder bedeelden, dikke hug aan iedereen. -
06 April 2017 - 19:17
Leni :
Top Daan. Mooi geschreven en omschreven. Ga met God lieverd. Hvj -
06 April 2017 - 19:54
Anneke R.:
Dankjewel voor het delen van je ervaringen Danila. Na het lezen kwam het volgende lied in mijn gedachten:
Soms als ik uw liefde voel
zomaar op de straat, heel dicht bij,
dan bid ik en fluister ik uw naam.
Soms als U mij aanraakt Heer
Op een stil moment van de dag,
dan zing ik: mijn God, ik heb U lief.
En af en toe, dan zou mijn hart haast barsten,
als ik ervaar hoe groot uw liefde is.
Dan groeit in mij steeds sterker dit verlangen:
Laat heel de wereld zien,
hoe echt uw liefde is.
-
06 April 2017 - 21:53
Walter:
Danila in het grote dierenbos :)
Mooi verteld meissie, komt allemaal goed hoor met jou, no worries (is allemaal goed zouden ze zeggen hahaha en zo ist)
Mooi wat je beschrijft wanneer je die vrouw in dat cafe ziet zitten, je ziet haar zitten
En gaaf hoe Johan haar aanraakt met zijn woorden
En er zij meer beltegoed! -
06 April 2017 - 22:35
Greta:
He Danilla, leuke schrijfster ben jij... : ) Ik geniet er van. Kwetsbaar en toch heel sterk. Wordt wel wat met jou... : ))
Enneh...wanneer je discipelen hebt kan je hen de boodschappentassen geven...of...zou Jezus hen een handje hebben geholpen...; ) of...misschien gingen zij altijd bij iemand te gast. Lijkt mij ook wel wat. Kom ik een keer bij jou. HHH
Slaap lekker, neem een stukje op van al die nachtelijke geluiden, 'mooie' herinnering.
Bless you, en de rest. -
07 April 2017 - 15:43
J&H Lakeman:
Gertjan, Joke, Rami, Judith en Danila,
Wat geweldig om al jullie reisverslagen door te lezen! Zover weg en toch zo dichtbij op deze manier. Wat een voorrecht om zo te proeven wat jullie daar allemaal meemaken.
Johan en Brenda hebben zo te merken voor een heel goed onderkomen gezorgd, dat is wel fantastisch, dat je met elkaar ook de tijd en gelegenheid hebt om op zo'n locatie zo ontspannen onder het genot van lekker eten (vooral die vruchten lijken me geweldig zo vers van de 'pers') bezig te kunnen zijn en van elkaar te horen wat je zoal ervaart in deze situatie die zo anders is dan ons dan ons eigen kikkerlandje!
Hoewel hier ook echt de lente is aangebroken en de natuur hoogzwanger is om volledig los te barsten!
Ook hier is het op dit moment echt genieten!
Mooi hoe jullie de taalbarrière tackelen op je eigen manier en toch de vrijheid hebben om uit te stappen en te delen wat God in jullie harten gelegd heeft! Dank je wel voor het uitgebreid delen van je avonturen en we zien jullie verdere berichten graag te tegemoet =))
Nog heel veel plezier en mooie momenten onder Zijn prachtige zegen!
Dikke knuffel van ons,
Jan & Hannie
-
07 April 2017 - 21:00
Lina:
Te gek al jullie verhalen,Gods zegen rust er duidelijk o!
Shalom
Lina -
08 April 2017 - 18:00
Karin:
Ha Danila wat heerlijk om je verhaal te lezen!
En of je nou nog in je kooitje zit of zoals Maaike het mooi zei; je vasthoudt aan de tralies aan de buitenkant, het is oke waar je bent, dat weet Hij en Hij maakt af waar Hij aan begonnen is in jou. Dus dat komt helemaal goed! Geniet lekker! Be Blessed! -
12 April 2017 - 10:22
Gre:
Lieve missiontripgangers, en natuurlijk ook Johan en Brenda .
Na het lezen van alle verslagen , ook die van Gertjan van de vrijdag , ben ik zo onder de indruk van alles wat jullie hebben beleefd.
De Liefde van God is door jullie Aanwezigheid in al die plaatsen, door jullie heen gestroomd.
Waarschijnlijk zal het zó,n diepe indruk achterlaten bij de mensen die jullie bezocht hebben, dat zij er vaak , in hun nachtelijke uren aan terug zullen denken.
Zowel ouderen alsook de kinderen hebben gezien en gevoeld, dat jullie bereid waren zonder gêne, zonder je neus op te halen v d stank, er voor hen te zijn.
We zien uit naar de getuigenissen als jullie weer op school komen.
Goede reis en be blessed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
